Musallat Şiiri - Gencay Akpınar

Ruhuma musallat olan aşkın
Bir bulmacayı çözer gibi tek tek çözüyor
Kördüğüm olan hislerimi...

Yokluğunun varlığı bitmek bilmiyor,
Ve benim için
Mevsimler artık ölü bir çocuk.

Doğan güneşlerim ölü doğdu benim
Rüzgar ise ömrümü silikleştiriyor.
O neşeli Şarkılar, cenaze de yakılan bir ağıt oldu.

Gözümü açıyorum,
Ve yine kapitalist bir gün, bir dünya.
Mutluluk ise bir çocuğa verilen içi bomboş bir söz.

Güneşli bir günde çiseleyen yağmur
Artık manzarasını yitirmiş.
Manzaralı yerler midemi bulandırıyor
Çirkin şiirler kusuyorum artık.

Ruhuma musallat olmuş benliğin,
Hücrelerimde geziniyorsun
Eyy aşkım, eyy ömrüm
Eyy canına yandığım,
Ben bu musallat olan aşkın karşısında
Diz çökmeyeyim de ne yapayım ..?