gergin uykularda beni uyutmayan bişeyler var
ömrü diğer insanlarınkinden kısa olan bir adam gibi
ölü farelerin yol kenarında bırakıldığı gibi
insanlar cesedini öyle erken unuturlar
ve alır gecelerimi siyahında göğün bir zat
çünkü tanırım onu ayın karanlık yüzünden
uykularıma her gün yapıp durduğu hasat
pay edilir onun uykusuz iki gözünden
musalla taşları düşer avuçlarımdan benim
çünkü geri alamam canımı huysuz kaşlarından geri
dört yüz iblis tarafından yakılır durur tenim
tek bir dokunuşunda ölümlü teninden senin.
çakmağını iyi yak rüzgarla yanar kalbim
alev olurum sigaranla beraber biterim
küllük ağlar ölür kalkınca sen masadan
gözlerin su olur bende, söner giderim
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
