Musalla Taşındaki Düşlerim

Sensizliğe gebe bu şehrin aydınlığında,
Gece karanlığını kovarken kucağından

Ve güneşe gebe kalan tan yeri
Ağarmaktayken yavaş yavaş
Yoruldum çaresizliğe tekmil durmaktan

İnan ki yoruldum artık
Hayalinle savaşmaktan
Ve hep sana ait düşler kurmaktan

Ve yoruldum biliyor musun
Geçmişle gelecek muhasebesinden

Doluyu koyup boşu almaktan
Hayata karşı durmaktan yoruldum

Çünkü göz kapaklarıma çökmüşken uyku
Tam huzura dalmak üzereyken gözlerim
Umuda gebeyken düşlerim
Ve olanları hayra yormak istiyorken gönlüm

Bir acıya ağıt misali
Okunan şu sabah ezanı

Yorgun beden yenik bir ruh içinde
Ve de galibi belirsiz bir sevda savaşında
Sanki mevta olan duyguların selaası oluyor

Sonra geçmiş ve geleceğim sorgudayken
Ayrılık zebanilerine ve sevda meleklerine
Uykularım yine sensizliğin isyanlarında
Geleceğe ait düşlerimse, musalla taşına konuyor

Kaşif Kani ERTÜRK