Musalla Taşı Şiiri - Burhan İşiyok

bir düşün ölmüşsün
musalla taşında kefenle tabuttasın
hazırda duran
ahaliye eşe dosta
imam sorar
"hakkınızı helal ediyor musunuz" diye
bir düşün
her ağız suskun
ve koca alan hasret bir cümleye
bir de düşün ki
ölüm haberin sel olmuş
akıyor mezarlığa
ve tekrar bir düşün
o binlerce insana
imam soruyor
"hakkınızı helal eder misiniz" diye
ve o koskoca kalabalık
hepsi bir ağızdan
ve ellerini kaldırarak
marş söyler gibi göğü inleterek
"helal olsun hoş helal olsun" diye
bir düşün
seni tanıyan
tanımayan
herkes sana gözyaşı döküyor
maniler yakıyor
ve tabutunu taşımak için
birbirlerini eziyor
arkandan küfür edip
seni namussuzdan alçaktan hırsızdan inkarcıdan saymıyorlar

bir düşün arkandan
seni övüyorlar
"tam da bir halk çocuğuydu" diyorlar senin için
sana üzülüyorlar
kendini parçalıyorlar senin için
seni kendi öz çocuğu gibi görüyorlar
biliyorlar
dilini dilini kimliğini
sorgulamadan seni kucaklıyorlar
seni ezilenden yoksuldan yana görüyorlar ve sayıyorlar
seni adaletinden
barışa hizmetinden tanıyorlar
seni evrensel yüreğinden tanıyorlar
seni dürüstlüğünden şiirlerinden ve eserlerinden tanıyorlar

ve bir düşün musalla taşından
mezarlığa kadar
seni şarkılar şiirler ve dualarla uğurluyorlar
işte cennet bu
halk bu
halk şairi/ sanatçısı bu

insan olmak
onurla yaşamak bu
ve giderken de çınar olmak
ışık ve kitap olmak
kucak olmak bu
cennet bu