Musalla Taşı Şiiri - Muhammed Göçmen

Bu adam nereyi ister?
Bir musalla taşı bedenimi üşütürken.
Susmakta tercihini bulmuş,
Yoksa cevabını vermektemi aramış,
Susmanın anlamını.

Bedenimi yıkayan,
O ıslak ellerin bir anlamı olmalıydı.
Sesindeki duaların,
Soğuk odalarda yankılanmasını.

Gözlerimin karanlığa bakması,
Ve perdelerin aralanması.
Sanki baş ucumda,
Hıçkırıklara boğulmuş,
Ya da gözlerin ile beni ıslatmışssın.

Bir kış gecesi adım izlerinde,
Çaresiz titriyordum.
Kalbimde dumanlı bir,
Öyküyü günah sayıyordum.

Ölmek hiç birşeyi çözmüyordu,
Uzanmak musalla taşında.

Şahanemin yüzünde hüzün,
Gözleri yere bakan,
Yerde kalan bir yüzük.
Sonsuzluğun ve onsuzluğun bir eseri.

Nefesimin kalan bir borcu gibi,
Sıkışmış,hırpalanmış tenini.
Bir hayat yapan ömürde sevda kokulu,
Yarım kalan aşklar,
Ayrılıklar yüzünden ölümlere sevdalanmış.

Bir haykırış hayatıma haram kılınmış.
Can evimden vurdu bu son uykuma dalış.
Beni sana anlatacak bir kader yazılmamış.

Şimdi mutlumu oldun,
Yoksa keşkelerindemi boğuldun?
Bilmiyorum,bilmek istemiyorum...

Rivayete göre aşkı yaşamış,
Anlatmayı borç bilmişken,
Bir nefeste kayboluş,
Ve bir ölüm kadar uzakken,
Bel ki sorarsın kalbine,
Ayrılık niye?