Musalla Taşı Şiiri - Süleyman Köse

Eğer ki dönersen yolun başında
Elim et yakanda kalsın ulu divanda
Huzur bulamayasın bir gün dünyada
Gel diye çağırsın seni musalla taşı

İzahı yoktur hiç terk edişlerin
Zahmet edip yalanla yorma dillerin
Dökse de sel gibi yaşı ela gözlerin
Dinlemez ki seni musalla taşı

Bilmezsin adınla atar yüreğim delal
Bir sevgim var birde canım onları sen al
Yaş koyarsan DİYARLI’nın gözüne Xezal
Yakın olsun sana musalla taşı

Bir kere değer mi bir gün elin elime
Nefesin can olur bir kez değse tenime
Başka göz değerse bir gün güzel gözüne
Akıbetin olsun musalla taşı

Bilmezsin senden ırakta çektiğim nedir
Gündüz hayalimde yüzün gece düştedir
Kör karanlıkta kalmışım tez gözlerin getir
Gelmezsen alsın seni musalla taşı

Yandım söndüm aşkının cenderesinde
Benim kadar severmisin bilmem ki sende
Yer vermezsen gül kokulu sinende
Yattığın yer olsun musalla taşı

Varıp arzeyledim yare aşkımı
Bu aşka düştüm düşeli bilmem adımı
DİYARLI dedim namıma sanmam kalıcı
Bir gün beni de çağırır musalla taşı