Donmuş bir taş parçası faninin son yatağı,
Ağlar durur göz yaşı, merhumun can evladı,
Önce kapmıştır, az sonra gidilecek durağı,
Dünya da son nokta, olmuştur mekanı.
İbretli bir derstir, yağar üzerine ince bir kırağı,
Saf olmuş, eller bağlı durur irfan, dinler salayı,
En önde durur merhum, soğuk bir taştır artık yatağı,
Göz yaşı, hüzün, dalga dalga dinlerler hocayı,
-“Allah için merhumu nasıl bilirdiniz” nidası,
-“İyi bilirdik” denildi karşılıklı.
-“O zaman buyurun edin merhuma hakkınızı”
-“Helal edin de bekletmeyin bu adamcağızı”
-“Helal olsun! ” denildi tekrar karşılıklı.
Donmuş bir taş parçası olmuş artık burağı,
Donmuş bir cemaat son vazifedir bekler mekanı,
Donmuş bir merhum bekler bu ibretli esrarı,
Donmuş ve soğuk bir misafirhane bekler burayı.
Ramazan ÇAĞLAR
08/06/2007 Cuma
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 09:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!