Musalla da Bitse de Şiiri - Nilufer Ucuk

Yaratılanı hoş gör yaratandan ötürü.
Bilerek koş menzile hakkın olana...
İmkansız değildir hiç bir şey yaratana.
Yeter ki sen batıldan olma, yana.

İmkansız aşk dedikleri de, ne ola?
Ulaşılamayan hedef mi, ola...?
Sen gayetini göster, bir hele...
Çile çekmeden ulaşılmaz menzile...

İnançtır her şeyin başı.
Yeter ki inanarak düş yola.
Mevlam demiş'Veririm gayret edene
Her kim olursa olsun inansın bana...'

Yaratan 'Ol' deyince...
Olmayan yoktur şu cihanda.
Mevlam koymuş bu sevdayı bağrıma,
Kutsal saydım her şeyi bu uğurda.

Gönül isterse girmek, dost bağına,
Malik dermanı da verir, sabrı da.
Ben mi, istedim, bu ahu-zarı da,
Mevlam verdi, kutsal narı da.

Fıtratımızda var aşk ile yanma,
Can hanesine baş koyma...
Yer yarılıp gökkubbe çöksede üstüme,
Can,canan deyip yüreğimi bağlama...

Yaratılanı sevmek güç mü, ki...
İnancı katmerleyerek ruha inmek.
Bu yolda iz sürerek gerçeğe ermek.
'Bana seni gerek seni' demek...

Sevmenin yaşı yoktur, derler.
Sevgiye çoğu yürekler açtır.
Bu aşkı gönüllere koyan, Rab'tır
Medet etmek bize O'nun işidir.

Yaşım yetmiş,işim bitmiş değildir.
Öyle dahi olsa da,
Yaş ile başlar en güzel aşklar.
Sonu musalla da bitse de...