Kimlerle oturup kalkacağıma,
Tek başıma karar veremez miyim?
Kiminle arkadaş olacağıma,
Müsadenizle ben karar vereyim.
Kime dayanıp güveneceğime,
Siz olmadan karar veremez miyim?
Neye sevinip üzüleceğime,
Müsadenizle ben karar vereyim.
Neyi, nasıl, ne kadar düşüneceğime,
Tek başıma karar veremez miyim?
Neyin doğru neyin yanlış olduğuna,
Müsadenizle ben karar vereyim.
Kime ve nasıl inanacağıma,
Siz olmadan karar veremez miyim?
Bir de ne giyip giymeyeceğime,
Müsadenizle ben karar vereyim.
İslamı nasıl yaşayacağıma,
Tek başıma karar veremez miyim?
Nasıl bir metod izleyeceğime,
Müsadenizle ben karar vereyim.
Kayıt Tarihi : 3.11.2008 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KENDİNE SAYGISI OLAN BİR İNSANIN BAŞKALARINADA SAYGISI VARDIR...
EĞER BİRİ HERŞEYİNİZE KARIŞIYORSA EVET İŞTE BÖYLE 'MÜSADENİZLE' DİYEREK UZAKLAŞMAK GEREKİYOR...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK...
SEVGİLERLE...
Nerde bu bolluk?
Desem kızacan ama... Kültürün özelliği bu...
Aileler, okulda öğretmenler, işlerde işverenler, toplumda büyükler, yasada devlet...
Dostunu, düşmanını, arkadaşını sana seçerler...
Bu gerçeğe karşı çıkmak ne mümkün?
kutlarım akıcı ve duygu yüklü çalışmanızı.....selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (18)