Müsaadenle Şiiri - Ertuğrul Adem Karışan

I

İzinsiz büyüyen bir çocuk,
Tütsü kokulu kadınlar
Hilkat garibesi,
Cami avlusu yetimi aşklarım
Bir o kucakta bir bu…

Diyebilir misin hayata?
Mümkünse,
Müsait bir yerde duralım;
Geçmekte zaman…

Sevmelerim var benim,
Uzaktan, biraz daha uzaktan
İki kış, üç sonbahar,
Hesabını sen yap,
Hepsi kaç bahar eder
En azından…

II

Terliksi bir ömür,
Yaşanmış, bitmemiş
Çocukluğumu dinlerim;
Akordu bozuk bir kemandan,
Gülmelerimi sorarım,
Bir o sokaktan bir bu…

Diyebilir misin hayata?
Mümkünse,
Bir daha alalım en baştan
Geçiyor zaman…

Ölmelerim var benim,
Yakından, biraz daha yakından,
İki aşk, üç ayrılık,
Hesabını sen yap,
Hepsi kaç ömür eder
En azından…

III

Bir de sen varsın,
Kahkaha kokulu sevdan;
Ocakta çay var,
Gitmeseydin keşke,
Bekleseydin beni
Bir o camda, bir bu…

Diyebilir misin hayata?
Mümkünse,
Müsait bir anında yeniden sev beni,
Geçti zaman…

Gitmelerim var benim
Müsaadenle!
En azından...