Bu akşam bütün dostlarım burada
Yalnızlığıma ortaklar odamda
Kimisi heyecan kimisi hüzün
Her biri bambaşka birer hatıra
Bu akşam hüzünlü yüzüyle çocukluğum
Büyük nargile
Aksın marpucun
Gümüş dök geceleri
Penceremizden
Ay girsin gül yüzlü
Çocukların koynuna
Ey güzel çocuk uyu
Sil kalbinden korkuyu
Ruhunda melek huyu
Oluşsun e mi çocuk?
N'olur hadi gül yine
Bir gün nasıl olduğunu bile anlamadan,
kentin kurşun rengi ufuklarından uzaklaşıyor bulacaksın kendini.
Kulağında Cezayir şarkıları...
Nereden geldikleri belli değil.
Kemanlar ve darbukalalar...
İçinde daha önce hiç hissetmediğin bir cesaret ve heyecan duyacaksın.
Rüyalarımı bölüp çöl ortasında
Serabımı başıma yıkacak mısın?
Posamı bırakarak aşkın tasında
Özümü ateşlere sıkacak mısın?
Sevgilim ne olursun zulmetme bana
Bu bir isyan şiiridir
Duysun tüm dünyam
Bana biçtiğiniz kaftanları
Reddediyorum
Ne kızıl kalıp ne yeşil kalıp
Sınırsız ve kalıpsız yaşamak istiyorum
Bir güneş çiz o kağıda
Ama görünür olsun
Ve bir çocuk altına da
Babası elinden tutsun
Ya da herhangi biri
Yeterki yalnız kalmasın
Mazinin buhuruyla
Mahmurlaşıp kapanan göz
Bir bant koydu videoya
Yarı pörsümüş, yarı silik
Karanlıklar içinde bir ılık ışık
Arar sokaklarda caddelerde
Arka mahallelerde
Soramam dinlemezki
Ruh değil asi bir çocuk sanki
Döner dolaşır bulanır hastalanır
Koca dünya olmuş zulüm harmanı
Kalmadı gönlümün buna dermanı
Tüm kötülüklere ölüm fermanı
Yazarda bulursun ararsan beni
Baktım şu aleme insan bayağı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!