Musa Serin Şiirleri - Şair Musa Serin

SENİNLE

Elinde tebeşir tahta başında
Bilgiler yazıya döner seninle.
Meş’ale yükselir sabır taşında
Birleşir çıngılar, yanar seninle.

SENKİ ÖĞRETMENSİN GÖNÜN ERİSİN
ÖNÜNDE BEN DEĞİL ÂLEM ERİSİN

Okul denen kutlu bina seninle
Şenlenir, gül açar tatlı dilinle
‘’Kara sevdam, yürek yaram’’ bak dinle

SEVDA BAHÇESİNDE GÜL ÖĞRETMENİM

Bilgi bahçesinin gonca gülleri
Sevdaya mühürdür bil ÖĞRETMENİM
Bazen bülbül olur tatlı dilleri
Sevdayı konuşur dil ÖĞRETMENİM

SEVDA OTAĞINDA YAŞAMAK GAYE

Yürekteki sevgi parlarken gözde
Yaşamak bir başka, hayat bir başka
İnsanı yüceltmek olunca özde
Yaşamak bir başka, hayat bir başka

SEVGİ GÜNEŞİM

Güzeli aradım sonuna kadar
Mihmandarım, öğretmenim, güneşim
Aydınlık yarına adaklar adar
Mihmandarım, öğretmenim, güneşim

SEVGİME SULTANSIN SEN ÖĞRETMENİM

Yaşanır seninle sevdanın hası
Sevgime sultansın sen öğretmenim.
Sensizlik içimde gönül yarası
Sevgime sultansın sen öğretmenim.

ELVEDA DEMENİN ZAMANI ŞİMDİ

Şiran’dan Ayrılırken:

Şiran dedim Şiran bir nazlı belde
Elveda demenin zamanı şimdi

ŞİRAN DEĞİL ADIN ŞİRİN OLMALI

Adın Şiran amma, diyorum sana
Şiran değil adın, Şirin olmalı.
Haykırsam âleme, desem cihana
Şiran değil adın, Şirin olmalı.

SONBAHAR SON GENÇLİK ÇAĞI

Yapraklar sarardı sonra döküldü
Ağaçlar bir anda döndü üryana
İncir ağacında öten bülbüldü
Terk etti sılayı, küstü cihana

SORMA SEBEBİNİ GELİVER HAYDİ

Kurur gözpınarı akmıyor suyu
Sorma sebebini geliver haydi
Vuslatı düşlerken değişen huyu
Sorma sebebini geliver haydi