1970'te Mucur'da doğru.Vakit ve Ben isimli bir şiir kitabı olan şair bir devlet okulunda okul müdürü olarak çalışmaktadır.
Nefse zor gelse de en zor zamanda
Hayır öğütlü adam olmak lazım.
Öksüz kalan davanın ardında
Sıradağlar gibi duranlar lâzım.
Ailenin muhafızı, temeli sensin,
Yıkılmaz bir duvar gibisin anam...
Hepimize uzanan şefkat elisin,
Babamdan yadigâr bir gülsün anam…
Bazen düşünürüm de ,annem olmasa ne yapardım
Yetim, öksüz,boşlukta tek başıma kalırdım ...
Geçmişte de böyle yaşlı değildi elbette
Öyle görkemli bir anneydi ki gücü kuvveti yerinde...
Yedi evlat yetiştirdi, baktı ,büyüttü hepsini
Bir gün dahi ayırmadı birisinden birini..
Doksan altının ağustosunda
Gördüm bir akşam vakti
Mahallenin ortasında
En sonundaydı sokağın
Kuzeye bakan evleri...
Gurbete geleli altı yıl oldu
Nihayet başımın çilesi doldu
Açmayan çiçekti sarardı soldu
Solmayan çiçeği Mazhar Hoca’nın…
Analar bir ömür çocuk peşinde
Hasreti duvarda gölge peşinde
Ana- baba tüm bağı bağışlar lakin
Evlat salkımı saklama peşinde.
Ne zamanki cemre düşer toprağa
Yavaş yavaş hayat gelir yaprağa
Börtü böcek çıkınca yuvasından
Kışta bahar aranır havasından.
Sanma ki bu ahval yeni başladı
Âdem’den bize dek geldi be oğul!
Yaşanmaz denilen nice garip hâl
Bu cihanda bir gün yaşanır oğul.
Ne arkadaş bilir ne de akraba
Ana baba el olmuş eloğlu haba
Sırtında semer var elinde yaba
Tanesiz tınazı atan atana. .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!