Musa'nın çocukları Şiiri - Ramazan Yaman

Kızıl karanlıklar örüyor Musa’nın çocukları
Kızıldeniz renginde,
Ve boşuna uçuşuyor sözler
Kıpkızıl dünyanın dehlizinde

Firavun mumyasından hortlamış
Dolanıyor Kudüs’ün semalarında
Ve bir küfür alana bir dünya veriyor
Nil’in Fırat’ın kıyılarında

Musa’nın çocukları talip en büyük dünyaya
Bir gün kalmak için ağlaşıyorlar
Açıp ellerini taş duvarlara
Dünya da sonsuzluğu araşıyorlar

Demir kanatlı buzağılar düşlerinde
Musa gelir diye de hiç korkmuyorlar
Cansız çocukların gözbebeğinde
Arz-ı Mevud-u gözetliyorlar

Füzelerin ucunda Tevrat’tan yapraklar
Her akşam Harun’u ağlatıyorlar
Musa tur dağından dönene kadar
Belli ki hiç kana doymayacaklar

İbrahim’in ateşini harlandırıyor
Tevrat’tan kırpılmış bab’lar suhuf’lar
Nemrud’u yeniden canlandırıyor
Uğruna denizler parçalananlar

Çalıyor Musa’nın çocukları güneşi ay’ı
Yerine karanlık büyütüyorlar
Yıkıp İbrahim’den miras yüce sevdayı
Kabil’in etrafına üşüşüyorlar