henüz yaşanmamış...
Ay ışığı
bülbüllerin yuvasını aydınlatırken
vahşi mim,
bir hiç olarak uyandı
varlığa doğru...
"bir ayna yoktu bende, sen baktın"
Mohammad İbrahim Jafari /
oysa ben âyine-i gülistân da görüp
müptelâ'sı oldum rû'yun.
selâ'sı verilmiş ruhumun
sıcak bir günün turuncu akşamında,
gözyaşımı sana bağışlamışım, bâdeye susamış bir sarhoştum ; divane olmuşum
ve soğuk bir gecenin karanlığında
gül-i ruhsârına hapsolmuşum;
ki o mâh yârda rızâ yok ise pervâ etmem,
karşımıza çıkan her yol yürünebilirse anlarız ki ya zaman yanlıştır, yada kaybolmuşuzdur.
Dalaletten ayrılmayıp delalete varacağımızı bize kim söyledi.
Câh-ı mâsivayı terk edip, biraz zahmet edip hidayete erip, merhamet ile mükâfatlandırılmak varken, bu fâniliğe olan şevkimizde nedir.
umud ederim ki yanlış yola sapmayız,
göçmemiş vahşi bir kuş gibi uyandım,
kışın ayazında başını dik tutan bir çiçeğim sandım,
başkalarını ısıtan küller üstüme gelmiş,yandım
bir kardım, karaydım
zamandım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!