Dilim dönmez
Başım düşer yere
Dudaklarım dökülür
Alnımdan süzülen derelere
Ve küçük bir çocuk doğurur
Yüreğim secdelere…..
İnsanlar vardı yalnız ve öfkeli
İçlerinden geçtim yüreğimi saklayıp
Kimse görmemeliydi seni
Gözlerime dokunan gözlerini
Kapatıp geçmeliydim aralarından
Geceyi gözlerinde sakladım
Önce gece uyudu sonra da sen
Çiçek molası verir gibiydim
Uyumanı beklerken
Ay düştü odanın en huzurlu yerine
Yine en yoksul halimde aradım seni
Bulamadım üzgünüm
Dudaklarını büzmüş bir masum günün
Akşamında yapayalnız kaldım
Parmakları var mı ki ışıkların
Bu gece düşümde
Çok güzel bir kızla dansettim
Kapı önünde
Tanıdık bir çehresi vardı
Tek yabancı olan düş olmasıydı
Hasta bir yorgunlukla ayrılırken benden
Bedenim bir mum olsun
Gözlerin çakmak
Beni gün batımı
Güneşin bittiği yollarda
Küçük bir tebessümle yak..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!