ABANIŞLARIM
Şemdin dağları gibi dizilişindeyim gözlerinin
Ortası karlanmış bakışlarında
Sığınırım yüreğine
Buluta yenilmiş ay ışığında
Kıvrım kıvrım olsa da uzayıp gitmeler
ALIŞAMAM
Bahar gibi geldin geçtin
Ne gül kaldı ne yaprağın
Nehir gibi akıp gittin
Ne su kaldı ne toprağın
AŞK YAZIYORSUN
Mürekkep mi sandın gözyaşlarımı
Gözyaşımla kendine aşk yazıyorsun
Pul mu sandın uğruna geçen bir ömrü
Harcayıp kendine köşk yapıyorsun
ASLA
Dayatılan zilleti hoş görmemi bekleme
Onurlu yaşamımdan hicap duymam ben asla
Saplandığın batakta bizleri de kirletme
Senin şerefsizliğin bizi kirletmez asla
BABA…
Görüşmeyeli, dertleşmeyeli, ben senin ellerinden,
Sen beni alnımdan öpmeyeli ne kadar zaman oldu?
Ben yüreğimi sana açmayalı,
Sen bana teselli vermeyeli çok oldu mu?
BAK YANIYOR FİLİSTİN
Böyle suskunluk için
Var mı ki bir sebebin
Nerede insanlığın
Hani inandığın din
BAMBAŞKA SEVMEK…
Sevmek nedir diyorlar,
Bilmiyorum diyorum.
Seviyor musun diyorlar,
Heyecandan yüreğimi tutamıyorum.
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Vuruluyorum bedenimden büyük bombalarla
Uzuvlarım adedince kurşunla
Soluksuz bırakılıyorum.
Üzerime yağdırılan beyaz fosforla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!