Ben şimdi
Ruhunu kaybetmiş gölge gibi
Dolaşıyorum gecede
İnzivaya çekilmiş ömrüm
Bitecek an arıyor
Fırat’ın derin yankılarında
Cezaevi nemini taşıyorum
Gözyaşlarımda hala
Ölmek istiyorum
Ve yaşamak istiyorum
Çelişkiliyim biliyorum..
Bir köy kahvesinde
Gözleri mağrur Ape Musa
Diyarbakır’ı anlatıyor bana
Bildiğimi biliyor oysa
Eğri yanlarımı dağlara sırtlıyor
Ve yoruluyor ansızın
Bir sokağın başında
Ape Musa ölüyor
Bana bitiremediği Diyarbakır’ında
Ben şimdi
Ruhunu kaybetmiş gölge gibi
Sözcüklerine sığınıyorum…
Kayıt Tarihi : 7.12.2008 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)