Musa Akyüz Şiirleri - Şair Musa Akyüz

Bazen
Gitmek iyi hissettirir.
Bazen de
Gidince gidemezsin,
Daha çok kalırsın.
Bazen

Uyurken üşüdüğümü hissediyor
Gayriihtiyari pikeye sarılıyorum
Parmak kesiği acımla
Sanırım koca bir karanlığım
Yastığım kayboluyor
Zihnimde kanayan anılarımla

Ne yürümek
Ne koşmak
Ne şarkı söylemek
Ne de dinlemek…
Deseler ki ne peki?
Ne seni mutlu eder?

Her şey insan için.
Ağaçlar, hayvanlar
Gök, toprak...
her şey.
Peki ya insan da insan için olabilir mi?
Değişir...

Bir kitap var önümde
Her kelimenin baş harfi büyük
Bakarım bakarım tanımam
Hangi ara kayboldum ben

Bir kitap var önümde

Bugün doğum günüm
Bazen bu günden nefret ediyorum
Yaş bir sayı
Ve ben
Yetmiş yaşında bir ufaklığım.
Gündüz vakti bir yıldız

Farkında değiliz ama
Müziğin de iki kolu iki bacağı
Ağzı ve kulakları var
Nereye gitsek geliyor
Bize dokunuyor
Bir şeyler söylüyor

İnsan mutlu olmak için
Üzülmelidir.
İnsan üzülmek için
Gülmelidir.
Hislerimiz döngüseldir zira.
Üzülmeden mutlu

Birikmiş seneler
Artık.
Çarpık, hengameye bürünmüş
Yaşantılar artık.
Ne geriye dönmek mümkün
Ne de önüme bakmak

Duygular külfet
Ya da
Bastırılmış anılar pranga
Her iki durumda da
Adem, bir kukla
Vd. her şey vantrolog mu?