yıllar önce bir görevde Bir aile tanıdım evlerinde ekmek, oturacak bir kanape yoktu Ne de akan bir su Bir çocuk tanıdım gözleri gök mavi,saçları altın Sarı sevdim büyünce ne olacaksın? Çocuk doktor olmak istiyorum dedi. Neden doktor? Babam hasta bende hastayım Annesine baktım, eşiniz nerde içerde yatıyor, dedi içeriye baktım çocugun babası hasta. Ordan ayrılırken döndüm altın saçlı çocuğa, adın ne ‘’Umut ‘’ dedi. Göbeklisin dedim sevdim. Annesi ile göz göze geldik, dalak büyümesi var ve lösemi dedi. Moral bozukluğuyla ayrıldım. Haftaya yine gittim, çikolata götürdüm birazda meyve vs. Çocuk elimden aldı, ‘’sağol’’ amca dedi, Yerken sordu ‘’amca bu ne’’ çikolata. Annesi çikolata hiç alamadık, dört aydır da meyve eve girmedi, komşular yardım ediyor dedi ve onbeş gün sonra yine gittim, kapıyı çaldım Kadın kapıyı açtı, buyur etti, Umut nerde dedim, hastanede yatıyor dedi, Beyiniz nerde? on gün önce öldü. Hemen hastaneye gittim Umut’un yanına, göstermediler. Bir hafta sonra Umut’a bakmaya gittim ama Umut son yolculuğunu yapmış. Doktorluk hayali yok olmuş, Yani Umut ölmüştü bir ışık görmeden,okumayı öğrenmeden, hayatın güzelilklerini yaşamadan yoksulluk içinde cennete altı yaşında gitmişti. Bizler bolluk içinde yaşarken halimize şükür etmeden, nice umutlar ölüyor, bunlar gibi ne umutlar yok oluyor.
Bir umut tanıdım gözleri gök mavi,saçları altın sarı
Bir umut tanıdım sevimli hayata gülen
Bir umut tanıdım çikolata nedir bilmeden, minicikken ölen
Yaşamak için
Yaşamak için önce sağlık sonra para lazım
Yaşamak için önce eş sonra çocuklar lazım
Yaşamak için önce yaşmasını bilmek lazım
Öyle ise yaşarken hayatı yaşayamayanlara iyi bakın
Her gecerken Ataköy şirinler evler metrosunda
Seni düşündüm ve pastanede kendime bir çay ısmarladım
Kendime inat her seferinde yenibosnadan inip ataköyden biniyorum
Bir hiç ugruna yıkıp giden dostluguna inat seni halen özlüyorum
Gecenlerde yine Kadıköy vapuruna binip karşıya geçtim
Atakum sabah saat 09:00 / 26 nisan sabahı
Karşımda hırçın dalgalar
Yüksek bir duvar üstünde, deniz ayaklar altında
Denizin kumsalı sevişini dinliyorum
Atakumda Deniz ve Acarhan aşkı
Bir umut tanıdım gözleri gök mavi,saçları altın sarı
Bir umut tanıdım sevimli hayata gülen
Bir umut vardı seni bekleyen
Bir yaşam vardı umut isteyen
Birde sen varsın ölümü bekleyen
İşte o var ya demiştim ya melek gibi insan
İşte o var ya dostunu seven yalan bilmeyen
İşte o var ya her zaman yanımızda olan
İşte o var ya yardım elini uzatan
İşte o var ya ilk görüşte aşık olunan
Akşam olunca herkes evinde biz hastane odasındayız.
Camdan bakarken parkta oynayan çocuklara içim ahh çeker
Ararım hep yalnızlık içinde derdime derman olanı
Rabbim hep benimledir. Onu çok iyi biliyorum.
Gülen yüzler solmuş yine aglarım için için.
Bazen bir gülücük olmak isterdim yüzünüzde
Bazen de bir damla yaş gözlerinizde
Bana da yer açın gönlünüzde
Unutulmak her zaman dokunur Acarhana
Bir gülcükle birlikte beni hatırlayınız
Yaşamak için önce sağlık sonra para lazım
Yaşamak için önce eş sonra çocuklar lazım
Yaşamak için önce yaşmasını bilmek lazım
Öyle ise yaşarken hayatı yaşayamayanlara iyi bakın
Sağlıgınız var ama paranız yok yeterki sağlık iyi olsun
hey sevgili bak ne diyor istanbul sana! ! !
kaldırımlarına benzetmiş beni istanbul
her geçen gÜn kirlenen denizine
hınca hınc dolu aksaray'da
otel köşesinde bir yaşam
eminönünde balık ekmek vapur sesi tuz biber
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!