Musa Şiiri - Muttalip Ermiş

Biz günde bin kez tih çölündeyiz
Ne bıldırcın kuşları görmüşüz göğümüzde
Nede kudret helvasından bir tat var soframızda
Kızıl deniz en derişmen günlerini yaşarken gençliğinin
Turi sina sessiz sessiz kan ağlar göğsümüzde
İnsan taş ve ateş eski dostları veylin
Saç ayağı olma özlemindeyken çıldıran alevlerin
Zakkum gözlemcileri olsun dilencileri
Ve dualarımız
Ayasofya ayasofya abartılırken
Ve çocuklumuz
hayellerle ayartılırken
Ve yoksulluğumuz kokteyl kadehlerinde
Ve ölü fiyatına ve kapalı zarf usulü
Demokraik demokratik satılırken köle pazarlarında
Biz oturmuş
Firavun mezarlarının gölgesinde serinleriz
Ve gün gelir dirilmek için
Bir yiğit Musa
Ve bir asa
Ve bir yedi beyza bekleriz

Çağı gelipte
Kitaba ve demire olan sevdaları hatırlayarak
Sonsuza dek saldırmak sataşmak dalaşmak
Ve vurmak varken
Karnına karnına zulmün
Nedendir böyle manasız
Ve kavgadan uzakta yaşamak diyerek
Bizi alıp götüren
Bizi endülüs'e kudüse istanbula götüren
Cesur heybetli ve diri
Ve gümbür gümbür bir erkeklik şöleni
İçtiğimizi dosta düşmana ilan ederken
Dağlar hep böyle sıram sıram dağ olarak sürdüremiyecek ömürlerini
Denizler böle sessiz
Yıldızlar böyle teleşsız
Ve siz yani sizler
Yani ey zulüm ağaları
Artık seyredemiyeceksiniz
Bir yiğit Musa
Ver bir asa
Ve bir yedi beyza bekleriz