Mürüvvet Teyze'nin Kurabiyeleri

Ankara'da
Akdeniz caddesinde,
Ocak apartmanında otururduk.
Apartmanın adıyla dalga geçen,
Büyümeye hevesli çocuklardık hepimiz.
Kışın geldiğini
Kapı komşumuz
Mürüvvet Teyze'nin kurabiyelerinin kokusundan anlardık
Okulların açılmasıyla birlikte,
Mürüvvet Teyze'nin kabul günleri başlardı.
Kabul günlerinin o pürtelaş sabahlarında,
Kurabiye kokusu sarardı tüm apartmanı...
Tatlı kadındı Mürüvvet Teyze,
Bir oğlu bir de kızı vardı.
Oğlu Murat'ın takma adı j.r.'dı.
Ablamınki ise Sue Ellen...
Malum, televizyondaki Dallasın oynadığı yıllardı.
Bana mahallede Pamela olmayı yakıştırmışlardı..
Elbet bir de Boby'im vardı;
Adı Can'dı.
Mürüvvet Teyze'nin kızı Çimen,
Sarı saçlı, yeşil gözlü bir kızdı ;
Güzeldi.
Gizli gizli onu kıskanırdım.
Güzelliği için değil,
Kurabiye pişiren bir annesi olduğu için kıskandığımı,
O apartmandan taşındıktan çok sonra anladım!

Ankara'ydı.
Akdeniz caddesi,Ocak apartmanıydı.
Okullar açılır, kabul günleri başlardı.
Bizim evde hiç kabul günü olmazdı.
Mutsuzdum;
Dallasçılık oynardım...
Mutsuzluğumun ortasında yükselen,
Mürüvvet Teyze'nin kurabiyelerinin kokusuna
ve hayata asılırdım!