Mürüvvet kapısına geldim dayandım,
Can dost diye canı koydum yoluna.
Canansız bedene candan usandım,
Can dost diye canı koydum yoluna.
“Aç derdini” dedin açtım, kapadın
Hikmetin sorulmaz nedir? Muradın.
Eyyub gibi dertler ile sınadın,
Can dost diye canı koydum yoluna.
Sevgili çaredir, çaresiz derde;
Devasız dertlerin olduğu yerde.
Kavuşmak mümkünse eğer kaderde,
Can dost diye canı koydum yoluna.
Cemâlini görmek ise cennetin,
Kerbelâ susuzu etme hasretin.
Kerem gibi yakmak ise niyetin,
Can dost diye canı koydum yoluna.
Ibrahim’e ateş, Yusuf’a zindan;
Med-cezir raksında sürer bu devran.
Ömer’i acziyle etme imtihan,
Can dost diye canı koydum yoluna.
Kayıt Tarihi : 12.1.2004 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Albayrak](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/12/muruvvet-kapisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!