Müruru zaman Şiiri - Dağlar Özügüç

Gidene üzülerek de olsa elveda denir
İçim hatıra dolu ruhum zatı şahanedir
Herkes gitti gönül ihtişamdan vazgeçmez
Söylenen tatlı sözler bana müruru zaman gelir
Yıkıldı bulutlar yok oldu gökyüzünün ihtişamı
Öldü o eski hevesler derin heyecanlar
Sevdaların bağrından yükselen muhabbetler
Sarardı soldu bir cılız ilgiye muhtaç oldu
Hiç kimse kendinde olmayanı başkalarına veremez
Sevilmemiş bir insan sevgiyi tarif edemez
Şarkılardan tutulan fallardan payımıza hicran yağdı
İki kaya arasından kendine yol bulan hayat
Bir güzelin sevgi dolu gülüşüne hasret kaldı
Sevgisiz mülteci duygular güzel günlerimizi çaldı
Bu kadar talihsizliğe bizi ayıran kader bile ağladı
Bizede sevginin tarifini yapanlara selam olsun Demekten başka bir şey kalmadı
Sevmesini bilirsen sevmek çok şeydir