Teninin atlasında yüzdürürdüm elimi
Halının göbeğinde oturup dünyayı dolaşırdım
Ansızın kestane kokusu gelirdi ellerimden
Tek kişi gittiğim sinemalarda ağlardım.
Sevdiğim sokaklardan geçerken kirlenmiyordu sanki terliklerim
Fırından son ekmeği alışımda dahi kendimi şanslı sayardım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta