Mürtetdeki Devâ Bilmez Derttir Bu

En güzel en doğru îtikat tarzı
İftihar ettiğim iki şeydir bu
Birisi Yaratan Kürre i Arz’ı
Biri; benim bilmediğim şeydir bu

Yüzler; güldürecek surata hasret
Şuara; müstakim sırata hasret
Âşk-ı muhabbetler kırata hasret
Deccâlin verdiği zehr-i meydir bu

Kendini bilmeyen adabı bilmez
Çağırdığın kördür, peşinden gelmez
Uyku müptelâsı, müreffeh olmaz
Kâbil’in icâdı, ataş köydür bu

Her beşeri bir dert tiksindirici
İlâhi dertlerse şifâ verici
Îlmin başı sabır, beyne girici
Dili ayrı yüzseksen dört boydur bu

Nolur İSLÂMİ’yi dinleyin birde
Devâ diye takdim edilen derde
Envai türlü dert aşkeder ferde
Kâfirdeki; devâ bilmez huydur bu