İnsanlık menzilden çıktı giderek
Daha ne lazım dönmesi için
Kaç masum daha ölmesi gerek
Dünyanın gözünün görmesi için.
Milyarın hakkını, binin aldığı
Bir taksimat var adil olmayan
Sevginin yerini kinin aldığı
Bir tertibat var adı konmayan
Kimine yokluk, kıtlık imtihan
Kimi yerleri kargaşa yıktı
Çıkmadı akan kanı durduran
Zalimin zulmü ayyuka çıktı
Doymak bilmeyen hisler yüzünden
Lokmaya muhtaç ne çok beden var
Umudu tükenmiş bu yeryüzünden
Yüzleri gülmeden ne çok giden var.
Yurdundan olana son hak, iltica
Ecnebi yurtlarda mülteci oldu
Bu günden geriye dönmek irtica
Dünya topyekûn mürteci oldu...
Kayıt Tarihi : 6.11.2022 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!