İnsan insan derler, nedir şu insan?
Ahseni takvimdir, ademdir insan,
Yaratılmış şaşar, beşerdir insan,
İlk peygamber, Adem Babamız insan.
Dünyanın emiri, bekçisi insan,
Kalbimin içinde bir saray yaptım
Senden başkasını etmem misafir
Gönül penceremden hep sana baktım
Senden başkasını etmem misafir
Her nere baktımsa sen oradasın
Kartal yuvasında, serçe barınmaz,
Aslan yatağında, çakallar yatmaz,
Nasihat almayan, sözden anlamaz,
Yorulur dillerin, söz boşa gider.
Dere kenarına, çatma evini,
Boşa Gİder
Kartal yuvasında, serçe barınmaz,
Aslan yatağında, çakallar yatmaz,
Nasihat almayan, sözden anlamaz,
Cemiyet içinde, bir söz söylersen,
Dinlenir, anlanır, güzel söz söyle,
Kelamın sırrına, ereyim dersen,
Aklanır, saklanır, güzel söz söyle.
Bilmişlik taslamak, sözü uzatma,
Şu yalan dünyanın haline bak ki,
Duruşu heybetli, gidişi sefil,
İnsanoğlu yükseklerde oturur,
Çıkışı heybetli, inişi sefil.
Fırsatçılar her tarafı sarmışlar,
Mecliste sükut et, dinle gönülden,
Badeler dökülür, şu tatlı dilden,
Dimağa kokular, saçılır gülden,
Gülü daldan dermek, incedir ince.
Anlatana hoş bak, alttan süzdürme,
Sevgidir insanı, söze getiren,
Sevgidir insanı, öze getiren,
Sevgidir insanı, dize getiren,
Muhabbeti kuran, sevgidir sevgi.
Sevgidir insanı dağdan aşıran,
Nasihat dinleyip, sözden almayan,
Şaşkın şaşkın bakan, ahmağa benzer,
Mecliste, cahilin ettiği sözler,
Kafaya vurulan, tokmağa benzer.
Dinle konuşanı, girme araya,
Bilki herşey, rücu eder aslına,
Akıl gider, mantık gider, ruh kalır,
Haris olup, tapma dünya malına
Son nefeste bir pişmanlık, tüh kalır.
Haramzade olup, malı aşırma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!