Murtaza Şiiri - Kaan Burkay

Bir şiir dinledim geçenlerde,
yazanı bir edebiyat öğretmeni,
ama şiir bana yabancı,
şiir Murtaza'ya yabancı...

Bizim Murtaza var ya,
hani şu okumamış,
hani şiiri çok seven çocuk.
O da gelmek istedi benimle, kıramadım.
Murtaza biraz heyecanlı,biraz ürkek,
bekledi başlamasını sabırsızca benden daha fazla,
nihayetinde anlamlı sözler duyacaktı ve de anlayacaktı.
anlayacaktı Murtaza şiirlerin anlattığını,
belki de kendi de yazacaktı, öğrenecekti

Ve çıktı bizim haylazın hevesini kıran edebiyat öğretmeni,
öyle kelimeler vardı ki cümlelerinde.
Murtaza anlamadı,korkusundan bana da soramadı,
dindi Murtazanın coşkusu.
dinledim ben de zorlandım konçerto terimlerini anlamakta,
birleştirerek bir anlam kazandırmakta,
düşündüm düşündüm yine düşündüm,
Murtaza ya baktım,
Onun da başı önde O da düşünüyor,
ne oldu,ne düşünüyorsun,beğendin mi ufaklık dedim,
biraz yalaka bir tipte.
abi dedi,
buysa senin şiir dediğin,bu benim haddim değil,
ben bilmemki bu kadar yabancı kelime,
bilmeliydim aslında siz okumuşlarındı bu süslü cümleler,
ben anlamazmışım,üzgünüm geldiğimden...

Haklıydı Murtaza,
eğer buysa bizim şiir dediğimiz,
körler sağırlar birbirini ağırlar.
sonra dedim ki Murtaza'ya hemen ümidini yitirme,
şiir eğlencedır anlamdır yaşamdır,dur hele,
kimi kaşığı sol eliyle tutup yerken yoğurdu,
kimi tasından kaşıksız yer...

Bak Murtaza şurada zayıf uzun saçlı biri var ya,
evet abi dedi korka korka,
bak o okusun da öyle karar ver yapıp yapamayacağına,
tamam dedi naçar Murtaza,
gözlerinde bir ümit belirdi dışa vuramadığı,
çişi gelmişti ama gitmedi bekledi,
ve çıktı uzun saçlı zayıf adam,
daha ilk mısralarında Murtaza'nın yüzünde tebessüm,
işte anladığı dilden söyleyen ve dinleten şair,
Murtaza coştu,
şiir bitti,Murtaza çılgınca,elleri patlayıncaya kadar alkışladı,
buydu onun duymak istediği,
anlamlıydı kelimeler,sözlük taşımıyordu yanında,
şimdi Murtaza bir cebinde kalem,bir cebinde defter,
Ona şiiri sen sevdirdin,
Küçük İskender...