Mürşidine Varsana Şiiri - Hasan Hüseyin ...

Esirgeyen Rabbinin izni ile var pire.
Mürşidin, Cebrail’i kılavuz eyler sana,
Sıtkile sarıl, secde eyle Rabbime,
Dere bile değilken derya eyler seni.

İlim ve feni rehber bildinse, al kalemi eline,
Candan sevdinse, siler karayı gönül evinde.
Sev gönülden, edebin erkanıyla pişince,
Pek makbul insan eyler seni.

Sarf eyle emeği, imanla yap hizmetini,
Aldın ise, O, pirden yüce ahlakı, ilmini,
Vücud şehri nur, kalbinde ilham olur sesi,
Mürşidin Sıratı Müstakim’de yolcu eyler seni.

Ahdinde sadık ol, özünde aşk ehli,
Hakka gece gündüz duacı Ulul Elbab misali,
Razı etmiş edilmiş olanlar başlar tacı,
Dünya’da iken cennetlik kul eyler seni.

2-E öğrencileriyle seviyorsan hak nefesini,
Bulursun Muhammet, Ali ‘nin yüce edebini.
Tevella teberra eyle, temizle kendi nefsini,
Mürşidin gül iken, bülbül eyler seni.

Selam olsun Ehli Beyt’e, onlara ikrar verince,
İmam Hasan, İmam Hüseyin’i candan sevince,
Muradını, kısmetini haktan onlar verince,
Hakikatte özge can eyler seni.

Mürşidim İmam Ali, “Hasan Hüseyin” ismini verdi.
2-E öğrencileri ile hayat bilgisinde tanış eyledi,.
Biz Rabbimizden Rabbimizde bizden razı bilindi,
Mürşidim İmam Ali petekte bal eyler seni..