Sesime katıp adını,
Çarpışım Ferhat imzalı dağlara.
Ve düştüğünde adın iki dudağım arasına.
Dönüştüğünde adım adım gidişin cinayete.
Şirin akan gözelere indiğinde susayanlar;
Ayrılıkta suçlanacaktır susamayanlar..
Evvela dağılmalı parçalara yüreğin.
Toprak ayırmadan,
Tüm yeryüzüne rahmet indirmek üzere dolmalı,
Semalarca bir bulut yüküyle.
Her yangına düşmeli bi damlada olsa,
Yanma pahasına..
İçiyorum diye mi bu horlayış(?)
Bizim kanımızı içen,
Sen ve ben diye ayıran vampire göz yummak,
Ayık kafa işi değil!
İçiyorum ben dudaklarıma değmesin diye mahsunun bi damla gözyaşı..
İçiyorum deymesin diye dilime başka zerrece haram..
Islanmıştık o gece ikimizde;
Ben yağmur altında ay ışığında,
Sen; halvetin loşluğunda, ihanetin duşunda..!
Sesimiz yırtmıştı geceyi muhemel saatlerde,
Küfrederken ben yumruklayıp duvarları;
Senin yastığına sır verdiğin cima çtığlıkları..!
Bende su gibi ol sevgili.
Zihnimde düşlerimin akışını sağla.
Ruhunda olanı ruhuma ilet.
Özünü gözlerime yansıt,
Yanaklarıma dök..
Su gibi ol bende;
Hüseyin bir çiğ tanesi gibi düşmüştü,
Kerbela'nın yangın yeri bağrına.
Bi damla soğusun diye Kerbela yanmıştı Hüseyin..
Nebinin kirpiklerine tutunamamıştı,
Gül yanağından süzülmüştü,
Yüreğimdeki yangın hararetinden,
Vakit öldürdük aramızda kısa paslarla.
Canice katlettik zamanı saat saat, gün gün.
Çekiç, örs ilişkisiyle tutku dolu bi birliktelikti bu.
Aramıza giren her neyse, aramızda ezilip yok oluyordu.
Zaman zaman örs oluyordum ben,
Sen her zaman çekiçtin..
Yaşamak isteyipte yaşayamadığın,
Ve asla yaşamak istemediklerinin,
Aynı anda bir kurşun kalemle Vurması kağıdını en masum yerinden;
Şiir dedikleri yara izleri..
17.11.2014
{meczup}
Tanımak bi insanı,
Tanrı'nın yeni bi yüzüyle tanışmak;
Tanı-mak; bir 'tanı' koymak yansımalarına..
Kokusunu duyumsamak çiçeklerinin..
Gözlerinde ki gök yüzünde kanat çırpmak pervasızca.
Ve izlemek gözlerinde ki geceyi, yanağına düşen yıldızlarla dilemek sonsuzluğu..
Ayrılık ne yaman leke karalar ak alnını.
Tanrı boş bırakmasın kimsenin sol yanını.
Sev kalbin attıkça kimseye olmadan kinin.
Sev çünkü ademden kalan sevmektir dinin.
Azalarak yok oluyorum eriyip ocağında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!