Gül diktim gönlüme gül versin diye.
Çevresini tiken sardı Mürsel bey.
Muştular gönderdim yâr' e hediye,
Döndüğünde gönül kırdı Mürsel bey...
Aşk'a yuva yaptım gönül dağını,
Bülbüllere verdim gülün bağını,
Bir yaşam boyunca ömür çağını,
Yad' ın baykuşları yordu Mürsel bey...
Bin can feda etsem billur sesine,
Felek düğümledi aşkı sineye.
Çözmeyi denedim, olmadı yine.
Olduğunca cana sardı Mürsel bey...
El sallayıp gitti bir daha gelmez.
Veda ağır oldu sanırım dönmez.
Bir narin kuş idi uçmayı bilmez.
Aşkı can evinden vurdu Mürsel bey.
Kayıt Tarihi : 22.2.2021 05:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!