Müride Bak Müride Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Gerçek mürşit, müride:
Hurmetimizi sonsuzdur.
Öyle müridler varki;
Durmadan şeyh uçurur.

Müride bak, müride:
Şeriatı yaşamaz.
Göya tarıkat ehli:
Yanına yanaşılmaz..

Kendine bir süs verir:
Bizim mürid efendi.
Cenneti tapulamış;
Sanki babadan kaldı.

Bazı müridler vardır:
Terk eder, farz,sünneti.
Onlar için önemli:
Taklid etmek mürşidi..

Bir kısım müridlerin;
Kıyafetleri başka.
Beğenmezler kimseyi,
Dolaşırlar sokakta..

Bilmez bu zavallılar:
Hak yolu şeriatı.
Çokları terk eylerler:
Hem farzı, hem sünneti.

Hiç şeriat olmadan:
Olurmu ki,Tarıkat?
Sünnete uymayan yol:
Sakattır beyim, sakat..

Kimilerine şeyhlik:
Miras kalır babadan.
Para,pullar toplarlar:
Bende müridlerinden.

Zamanımızda çoktur;
Kutta-ı tarıkçiler.(1)
Bir yolunu bularak:
İnsanı kandırırlar…

Kerametler uydurur:
Şeyhler ile müridler.
Bu sahte riyakarlar;
Şeytanlardanda beter.

Kimisi değer verir:
Zahiri giysisine.
Her türlü fesatlıklar:
vardır onun kalbinde.

Müberek mefhumları:
Kullanır çıkarına.
Ne şeyhlik, ne müridlik;
Değildir umurunda..

Çokları köşe döner:
Sahte şeyhlik yaparak.
Bir gün gelir onları:
Yutar şu kara toprak.

Daim tenzih ederim:
Gerçek Allah dostunu.
Ayakları tozuna:
Sürerim ben yüzümü.