Bir gemi yol alır burdan, ardına bakmaz,
Açılır, gider, düşünmez geridekileri,
Biraz daha açılır, sadece açılmaz,
Bu gemi.., düşündürür kaptanı ve mürettebatı,
Çünkü sadece gemi yalnız yürüyemez,
Yürütür içindekileri, kederli düşlerle
Kaptan güvertede denizi izliyor,
Mürettebat ise kaptanı dinliyor,
Evet.., kaptan döndü,
"Yalnızlığa mı gidiyoruz",
Mürettebat sessiz ve soluksuz,
Evet, yalnızlığa yol alıyordu bu gemi,
Gemi mi ki bu?
Hayır, gönüldü bu,
Yalnızlığa açılan bir gemi vardı,
Bir de sen,
Evet, bu geminin kaptanı benim,
Mürettebatı da sen,
Sen konuşmuyorsun belki ama;
Ben konuşuyorum,
Ben duymuyorum belki ama;
Sen duyuyorsun!
Sen beni sevmiyorsun ama;
Ben seni hala deliler gibi,
Çılgınlar gibi seviyorum
Dilimden değil, kalbimden
Döküldü onlar, o kelimeler;
- Ben hala seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 28.7.2020 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet, bu şiirin hikayesi ise pek manidardır. Sevdiği kızın başka bir şehre taşınmasına üzülen bir kişi, şair ise o kişinin ta kendisidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!