Mürekkep Lekesi Şiiri - Ümit Yılmaz

Koskoca okyanusta yalnız bir gemiydim
Kaptanı çocuk rotası ise hayaller olan
Masmavi Çarpık bir kâğıt gemi
Ufka paralel sürüklenirdim dalgalarla
Sıkışıp kalınca demir atardım
Birleşen iki maviliğin arasında
O kusursuz çizginin üzerinde
Kalemin akıttığı mürekkep lekesini andırarak

O çocuğun yerine sen geçtin bitanem
Rotamı senin aşkın yaptım
Çarpılmıştım çarpık olmasına ama
Biliyordum nereye götürdüğünü
Sürüklenmiyordum.

Cetvelin boyunduruğu yoktu artık
Çizginin kusursuzluğu da
Kalem duramıyordu sevdanı yazarken
Leke bırakmak için anı bile yoktu mürekkebin