Mürekkep Kokusu Şiiri - Aylin Tamakan Ne ...

Bir gün hasta olucam
Ay'ı misafir edicem diye
açık tuttuğum pencerenin ışığından.
Rüzgar da bir deli esiyor bugün.
Masamda ki kağıtlar hışırdıyor estikçe rüzgar
belli ki hasbihal etmek istiyorlar.
Kağıtlar masanın üzerinde kıvrandıkça
tik tak tik tak guguklu kalbin atışı gibi
bir oraya bir buraya gidip geliyor kalem.
Sanırım cereyan yapıyor
pencerenin birini kapatsam iyi olur.
Kalem kınından çıkmış gibi
şimdi tek yöne doğru yuvarlanıyor
az daha yaklaşıyor
kağıtla selamlaşıyor ucundan dökülen
karasıyla öpücüklerinin.
Öptükçe harf harf dökülüyor mürekkebi
gerdanından göğsüne doğru
süzüldükçe mürekkep
kağıdın hışırtısı rüzgara karışıyor.
Yazdıkça yazıyor
soldan sağa, yukarıda aşağıya
tüm satırları kelimelere boğuyor adeta.
Kağıt biraz nemli ama yumuşacık
satırları diken diken olmuş
sarıp sarmalıyor her bir heceyi
ağacı saran sarmaşıklar gibi.
Kalemde ki de mürekkep değil zemzem mübarek
bir tek satır arası kalmamış nü'sünde
ilham estikçe ısınıyor kalem
daha da hızlanıyor kelimeler.
Kuratamıyor rüzgar
kağıda karışmış mürekkep kokusu sarıyor etrafı
masanın ayakları sallanıyor.
Kalemi kağıdın üzerine bırakıyorum
masanın ayağına bir kağıt parçası sıkıştırıyorum.
Birinin artık şu pencereyi kapatması lazım...

Aylin Tamakan