Mürekkep İzi Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Şiirimin canına okuduğun bir gecedeyiz,
Yine kelamlarıma sus mührü vuruyor,
Öpmekten başka bir mecaza meyletmeyen dudakların....
Söylesene hangi cehennemin ardında kaldı,
Şu sırça ve olmaz olası yalandan duaların...
Ha yani,
Tanrı seni affedecek öyle mi?
Ne bu şimdi?
Küfrüm ağır olacak, şiirim ağır...
Ya al git kafiyeni başımdan,
Bitsin bu şiir...
Ya da seni hece hece asacağım adından,
Başka yolu yok!
Yani,
Ulan yanisi yine bir kağıdın daha katiliyim...
Ellerimde mürekkep izi,
Tanrım çok seviyorum onu,
Affet beni...