Bir kalemde mürekkep varsa o bana gelmiş ve bitmiş olmalı.
Ben yazarken doldururum boşalttığın kalemin mürekkebini.
Ses seda kalmadı artık içimde.
İçime ata ata.
Yokluğun gelene kadar ben bir bitik öykünün hayal peresti.
Bir de kahramanıydım kurtarıp de üzülen kahraman.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta