Mürekkep Şiiri - Zerrin Zengin Dönmez

Kül rengi olmuş perdeler,
Morarmış, hasta bir kızın dudakları.
Nemli,ihtiyar bir koku;
Her tarafa yayılmış!
Fakirlikse paylaştırılmış odalara
Sönmüş bir sobada
Isınmaya çalışan;
Cılız bir feryat!
Sofrada açlığı doyurmayan
Kaygılı bir kaç ekmek!
Tütünümsü bir duman,
Bakışları kaplamış...
Sanki yarın hiç olmayacak!

İşte o hiç yarını olmazmış
Sanılan evden
Benim bu günüm çıktı&
O yüzden;
Yazacaklarım hiç bitmez,
Geçmişi mürekkepli
Tükenmez bir kalemden...