Mürekkep Şiiri - Makbule Baydaroğlu

Belki bırakmışsındır diye,
Paspasın altına her baktığımda,
Var olmayan bir anahtarın
Tuhaf burukluğu kalıyor damağımda.

Oysa;
Zulamda birbirimize verdiğimiz sözler,
İç cebimde her sayfasına adını yazdığım,
Kenarları kıvrılmış, pasaklı bir not defteri.
Onun da sayfalarında dudaklarım;
Tüm satırlarını öptüğüm mektupların gibi...

Anlamam ötesini berisini.
Şimdi sen yoksun ya herşey soğuk, herşey boş!
Kahroldum,kan kustum belki ama,
Hiç kötü sanmadım seni.
Hem biliyor musun en çok kendime acıdım;
Belalarla dövdüğümde bedenimi.

Senden önce de böyleydi;
Tatsız tuzsuzdum,
Biraz da yavandım.
Sığınıp Yaradan'a tüm lokmalarımı sana bandım.

Demem o ki;
Eskiden güzel düşler vardı, temizdi rüyalar.
Ufkun sonunu görememek gibiydi
Genişti gelecek, kusursuzdu.
Gelecek de bir gün gelecekti.
Gelecek geldi de ellerin hani?

Yani demem o ki;
Bu dünyada güzel şeyler vardı;
Yaşamak vardı,sevmek vardı mesela.
Onlar da peşine takılıp gitti...
Daha neler yazacaktım ama;
İçim buruk, içim tuhaf,
Gönlümün mürekkebi bitti...