Sabahın erken saatlerinde yürüyorum sessiz ve kimsesiz olan sokaklarda, hayasız ve kederli yuruyorum işik saçan lambaların altında,
uzaklarda geziniyorum varlığım şüphesiz,
gözlerim gözlerini arıyor, söyle neyleyim şu acunda
ben sensiz..
Aklım sende kaldı, neden böyle oldu, niçin böyle oldu bilmiyorum, pişman oldum aklım başıma geldi fakat artık çok geç, sen bana dönmez oldun..
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta