Öyle uzaklaşmalısın ki,
Dünya silindikçe, netleşmelisin.
Nefsin büyüdükçe, restleşmelisin,
Dostlar övdükçe, ettiğinle yüzleşmelisin.
Burada kalınmaz inan ki,
Kırıklarla dolu dikkat etmelisin,
İçin bir bahçe, çiçek yetiştirmelisin,
Geçmişi eleyip, affa maviler serpmelisin.
Sessizlik şiirden sayılmaz ki,
Sevmeyi bilenden vefa istemelisin,
Baharın seninle bir zoru olmadığını bilmelisin,
Çek kaleme yürekten şairim, mürekkebi aşk, denilmelisin.
Kayıt Tarihi : 26.4.2017 11:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/26/murekkebi-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!