bir çocuk var anılarımda,
gözleri kızarık, yanakları nemli, saçları dağınık,
önünde bir fotoğraf,
bir aynada kendine, bir de önündeki fotoğrafa bakar durur,
yani yansıyan bana bakar,
yani bize bakar.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta