Mürekkeb-i Mülhem Şiiri - Soner Akyol

bir çocuk var anılarımda,
gözleri kızarık, yanakları nemli, saçları dağınık,
önünde bir fotoğraf,
bir aynada kendine, bir de önündeki fotoğrafa bakar durur,
yani yansıyan bana bakar,
yani bize bakar.

bir çam ormanında uzanan çınar var anılarımda,
dalları buruşuk, yaprakları sararmış, gövdesi çürümüş,
esir düşmüş sarmaşıkların yılışıklığına,
devrilmeye gün sayıyor,
yani benim sonuma geri sayıyor,
yani bizim sonumuza.

bir melek var anılarımda,
saçları sapsarı, teni bembeyaz, kanatları simsiyah,
ölümün timsali gibi duruyor başımda,
sağımdakine de solumdakine de hükmediyor,
huzurun timsali gibi duruyor,
elime de düşüncelerime de hükmediyor,
yani bana hükmediyor,
yani bize.

bir karanlık var anılarımda,
arafın öncüsü gibi uzanır zihnimin sınırlarına,
nerden geldiğimi unutturur,
neden burda olduğumu da,
bir aydınlık var henüz yaşanmamış anılarımda,
geleceğime cennetten ışık tutarcasına,
kalemime beyaz mürekkebi dolduracak gibi,
sayfalarıma yazacaklarım kalemime mülhem olmuş gibi,
yani içime doğmuş gibi,
yani bizim kalbimize.