(Edebiyat öğretmenimin anısına)
Mazide kaldı yaşanmış ne varsa.
Ellerimde bir avuç toprak varsa,
Tahammül gerek artık karanlığa;
İnce bir hüzün yüzümü sarmışsa,
Neden, diye sorma, bu veda sana...
Aldımsa ahını söyle toprağa.
Rica yok bu demde, bu sitem sana...
Perişan gazeller vurdu rüzgara.
Al çehremde renkler döndü beyaza.
Cemren yanağından düştü alnıma.
Işığım karardı, hasretim sana.
Kara baht, doldu dem, döndüm toprağa.
Aralık 2004
Gül AycanKayıt Tarihi : 11.1.2006 04:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!