Murathan Turk Şiirleri - Şair Murathan Turk

Hasretini kör kuyulara attığım oldu bazı akşamlar
Uyandığımda düşman olmuştu o sevda dolusu sabahlar
Senin hasretinle kavrulup dolduğum anlar
Uzak şehirde olmanı kim anlar...

Aksaraya gelsem, dolaşsam bulurmuyum seni

Git artık çık git dünyamdan
Görmediğim gözlerine şiir yazmayacağım
Bir anlıkmış senle ben
Git artık çek git dünyamdan

Bir dünya idin bende sevginle beslenmiş

Gökyüzünü sana hediye etsem
Koynundaki yıldız ben olurmuyum
Sana Seni seviyorum desem
Sende Seni seviyorum dermisin.

Bir gökyüzü düşün sensizliğin ötesinde

Gecelerden bir gece düşün şimdi
Kıpkırmızı akşam güneşinin altında
bir deniz kıyısında
sıcacık ellerini tuttuğumu hisset

Yüreğimin sol yanına iltica etmiş illegal bir aşk'sın sen. bültenlerde adı okunmayan...öyle cesur öyle pervasızsın ki...Nasıl tütüyorsun içimden dışa doğru bir bilsen.. saçlarında “özlem” kokusu rüzgarlara karışan… hangi kent ne kadar saklar seni benden kendinde.. hangi yürek “ suça yataklık” eder, yüreğimden başka?
Hüzünlerim hep “ kardelen” açtı görmüyor musun? Görmüyor musun, bilmiyor musun?
Sensiz seni yaşar yüreğimin hazanları.. içime sinsice sızmış illegal bir aşk'sın sen. ihbar edemediğim! Sensizim…korsan gösterilerde savurduğun saçların gibi. Savrukluğum ondan belki.
Sensizim… Utangaç çaresiz bir çocuk umutlarım. Ondan belki kapılardan kovulan bir dilenci gibi çaresizliğim….
Sensizim… ondan belki kıyısını arayan sular gibi dalgalanışım, durulmayışım. Yalnız’ların gözyaşları ile büyüyen bir nehir. Kıyısızlığımda sığınacak liman arayışım… Bu acılarım ondan belki… ağlayışlarım iç’e.. çığlıklarım iç’e. Susuşlarım yada öfkelerim sana da değil… Acılarım ondan belki kanarken acıtan.. acıtırken kan gölü olan….
Nasıl sensizim anlatamam. Büyüdükçe “sen”leşen bir yüreği nasıl taşırım? Nasıl korurum körbasan özlemlerden…

Seni sevdiğimi anlatmaya çalışıcam Durmadan
Ne kadar çaresiz olduğumu da görüyorum
Her sözcükten sonra durup tekrar düşünüyorum
Seni yeterince anlatabildim mi diye
Biliyorum ki yetmeyecek.Bu kadar sözcükten
sonra bile sana sevgimi anlatamamış olacağım

Ey oğul;

sen giderken gök gürledi oğlum,

ağlıyordu sanki bulutlar,

Geceleyin yıldızlar yanmasada
Güneş dünyayı ısıtmasada
Sen beni sevmesende
Yinede seni deli gibi seveceğim...

Karda yürüyüp izini göstermesende