Şimdi hayat solgun bir demet,
Savurdu savuracak rüzgar.
Nerede o eski günler?
Birbiri ardına saklanmış yıllar.
Ya ben eski ben değilim,
Kadim dostum yağmur takip ederken adımlarımı,
Unutulmaya yüz tutmuştu aşklar.
Bulutlar ağlak bir bebek gibi ıslatırken kaldırımları,
İçimde bitirmeye çalıştığım sana dair savaşlar.
Güneş duraktaki güzel bayan gibi kayboldu aniden yine,
İstanbul'un sokakları bomboş yine,
Sabahki kalabalığın tam aksine.
Gecenin karanlığında yürüyorum,
Kaybettiğim yolları sokak köpeklerine soruyorum.
Gene sarhoş olmuşum,
Oysa içtiğim iki duble.
Gökyüzünde kuşların özgürce uçtuğu,
Dalgaların sahilinde şarkılar söylediği,
Güneş'in doğup da gitmek istemediği,
Bir yerde olmalıyım.
Yeşil dağların heybetini ardımda hissetmeliyim,
Sıcacık havasında yavaşca erimeliyim.
Her rüyamda sen olmak zorunda mısın?
Her sabah uyandığımda yeniden sana aşık.
Sen benim rüyalarımdaki gönülçelensin,
Rüyalar mutluluk dolu,gerçeklerse yalnızlık.
Bize ayrılmak düşer bu zamanda,
Kızıllığında dans ederken güneşin.
Sararmış yaprakların arasında,
Bir rüya gibiydi sanki gidişin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!