Muratcan Çelikgün Şiirleri - Şair Muratc ...

"Gecenin en karanlığından yazıyorum sana.
Belki okuduğun andaki gülüşün gecemi aydınlatır diye..."

Özlemek...
Öyle zor olaymış ki şu özlemek

Sen de dalmışsın uzaklara Alya
Derdin mi var yüreğine saplanan?
Ah! Derinden iç çekişin var ya
Odur bana hallerini anlatan

Yine ümitsizlik sarmış bedeninin her yanını

Mayısın 17'si öttü kuşlar bitti diye
Allah derler sınar kulu.
Çok sınadı da bu mu hediye?..

Kaldı sanma amcam şiirlerin öksüz
Değil inan bana yazdıkların köksüz

Çok olmuş kalemi elime almayalı
Kelimeler bile unutmuş beni

Bilmem kaç yıl oldu ben yazmayalı
Anlatamıyorum kendimi eskisi gibi

Yine yazdırıyor bana gecenin sessizliği
Pencereden kokusu geliyor ıslak toprağın
Karanlık odam çok iyi bilir çaresizliği
Bahanesiydi sonbahar vazgeçmiş o yaprağın

Geceye ortak kalemim var sadece yanımda

Gecenin sessizliği kovalarken sabahı
Umut beklerim ben açan tek bir çiçekten
Bilirim kalmaz kimsede kimsenin ahı
Budur sebebi halimin ümitiliyim gelecekten.

Saçlarını okşarken ılık bahar rüzgarları

Nasıl böyle birine dönüştüm ben
Sana dokunamayan ellerimi nasıl kirlettim
Gözlerimden yaşlar akarken senin için
Kendimi nasıl bir serabın içine ittim

Kendimden de soğudum artık iyiden iyiye

Kaçıncı şiir bilmiyorum satırlara seni yazdığım
Defterimin sayfaları yavaş yavaş doluyor
Yalansız bir masaldı benim sana anlattığım
Sensizken ciğerlerim yokluğunu soluyor

Yürürken caddelerde kulağımda şarkılar

Söz verdiğim gibi geldim işte.
Yanındayım!

Ellerim ellerinde can buldu tekrardan
Gözlerim ne çok özlemiş güzel yüzünü
Bir dakika ayrılmam artık yanından

Sensiz ve sessiz uyandığım ilk sabah bu
Günün erken saatlerinde huzursuzum
Kulağımda yarım kalan mutluluğun uğultusu
Gittiğinden bu yana uyusam da uykusuzum.

Döktüm bitti yok artık o sevmediğin nevalem