Elim de kalemim, dilim de hasret türküsü
Anletır dururlar Mehmetcik öyküsü,
Gelmiş buralardan bir garibin ölüsü,
Ben de ölürsem sakın sen, ağlama ana!
Bir oğlum var, nerde der dillerin?
Çiçeklerle süsledim dönüş yolunu
Gözlerim de'ki yaşlarla bekledim.
Umutlarımın tükendiği yerde,
Hep sen geldin aklıma, yeniden güçlendim.
Geçmiş günlerin anısını sayıkladım,
Ellerimi bırakışını, bana son sarılışını,
Belki geceler geçti, günler geçti
Peşi peşine, sormadan cevap vermeden
Umutlar yıkılırken yeni yeni umutlar açıldı
Her gün yeni bir günaydınla başladı ufuk ta
Günler geçtikce hiç değişmeyen biri vardı gönlüm de
O yalnızca sendin inan.
Bu yeşil fidan hep yeşil kalmaz
Yaprak yaprak solar vakti gelince
Ayrılık bu, yalnız biz de olmaz
Herkes ayrılacak ecel gelince
Aşık olunca Yâr'a doyum olmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!