Hadi...hadi çek ellerini ellerimden
Yakar tenini yanarsın bilmeden
Al küflenmiş yüreğini
Değersiz bir emanetti zaten
Kim kaldı ki yarınlara inanan
Bugünün değerini anlayan kim kaldı
Her birimiz bir başkent yaratmışız içimizde
Sökmüşüz yüreğimizi
Hatalarımızı yanlışlarımızla örtmüşüz
Önce sevmişiz ve istemişiz sevilmeyi
Sana dokunmanın bende bir çığır açacağını bilemezdim
Gözlerinde ki deniz güzelliğinin
ve masumiyetinin kalbimde bir ip söküğü gibi açılacağını da
Bir bir dökülür oldu umutlarım
Bir bir ayrıldılar benden
Ben yıkıntılarımın gölgesinde senide mi kaybedecektim
Kime güvenip kimi seveceğin belli olmuyor
Yalnızlık bahane yüreğin durmuyor
Umudum çok uzak dostsa bulunmuyor
Olmuyor aşkım sensiz olmuyor
Sığınır sensizliğim o güzel gözlerine
Artık bir kış sabahı hüzüne boyanan ayrılıklar olmayacak dudaklarında
Böyle uzun sürmeyecek hiçbir veda
Yüreğindeki umut böyle çaresiz kalmayacak
Gözlerin bulutlarını sermeyecek hüzünlü sokaklara
SeN Özlemeyeceksin Beni
Bende Seni Bir daha...
İnsanlar kendi düzenlerini, başka insanların düzenini bozarak elde ederler
Bu yüzdendir ki
Yaşadıkları hayatlardan hep şikayet ederler
Unutulmaz
Bir kez yaşadıysan aşkı unutamazsın
Bazen sarmaşıktır hayat ayakların dolaşır
Bazen sarhoşluktur,tadarsan doyamazsın
Bazen de ürkütür seni
Oysa böyle değildir hayat
Ben nereye düştüğünü bilmeyen
yağmurlarda yürüdüm
İnsanların çıkardığı sebepsiz
gök gürültülerini dinlememek için
Ben sevgiyi anlatan gözlerle yalan söyledim
Verme gönlünü zalimlere
Üzüp seni ağlatmasınlar
Bakmasın kimseye gözlerin
O Güzel gözlerini yıpratmasınlar
Tutmasın başka bir eli ellerin
Her gelen bir şeyler aldı benden
Her kulun sevgiden aldığı yaralar gibi
Her seven bir gözyaşı bıraktı ardında
Benim sende bıraktığım denizler gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!